Wiadomość rozlewała się jak powódź, po wybrukowanych ulicach miast, po placach i zaułkach, płynęła wzdłuż dróg, kipiała w gospodach i karczmach, powoli docierała w najdalsze zakątki Istaeru. Wszędzie dokąd dotarła, rozgorzewały dyskusje, przewidywania i dociekania.

Młodzi zamierzali dołączyć do kolejnej wyprawy za Ścianę Burz. Starcy załamywali ręce i kręcili głowami. Kapłani ostrzegali przed krainą, w której mogą mieszkać demony.

 

Nowy Świat stał się wyobrażonym domem wszystkiego, co tylko dało się wymyślić.